Τυχαία πέρασα από τις "εργατικές πολυκατοικίες" του Νέου Κόσμου, κοντά στην Λεωφόρο Συγγρού. Η πρόκληση για φωτογράφηση μεγάλη, δυστυχώς όμως δεν είχα την SLR μου, παρά μόνο μία κόμπακτ. Οι πολυκατοικίες αυτές μπορεί να μην διακρίνονται για την αρχιτεκτονική τους, όπως οι προπολεμικές της Αλεξάνδρας και της Καισαριανής. Επίσης φαντάζομαι ότι όσον αφορά τη θέρμανση και την ψύξη θα υπάρχει πρόβλημα, άλλωστε μιλάμε για κτήρια 40 ετών τουλάχιστον, χτισμένα με τελείως διαφορετικές προδιαγραφές. Τέλος η πλήρης έλλειψη άλλων χρήσεων, πλην της κατοικίας δεν ήταν και η καλύτερη επιλογη.
Ωστόσο βλέποντας τες και περπατώντας στους δρόμους που τις περιβάλλουν, η αίσθηση της ησυχίας κυριαρχούσε. Υπάρχουν μεγάλοι πεζόδρομοι και ενιαίοι κοινόχρηστοι, χώρος για να περπατήσεις, ενώ οι αποστάσεις μεταξύ των κτηρίων επιτρέπουν τον ανεμπόδιστο ηλιασμό τους. Τέλος δεν κυριαρχεί μία μόνο τυπολογία, υπάρχει μία ποικιλία στα ύψη, τα υλικά και τις όψεις.
Δεν θέλω να ισχυριστώ ότι πρόκειται για ιδανική κατάσταση, απλά νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε το κλισέ της "εργατικής πολυκατοικίας", σαν κάτι συνώνυμο με την ομοιομορφία, τα μουντά χρώματα και τη μιζέρια. Άλλωστε μια βόλτα σε γειτονιές που ανοικοδομήθηκαν την ίδια περίοδο με αντιπαροχή, νομίζω τις δικαιώνει.
δεν ειναι εργατικες, ειναι προσφυγικες
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τίποτα για την ιστορία τους, αν γνωρίζεις κάτι περισσότερο, θα με ενδιέφερε να το μάθω. Είχα ασχοληθεί με τις αντίστοιχες της Καισαριανής στη διπλωματική μου στη εργασία, οι οποίες όντως είναι προσφυγικές και κατασκευάστηκαν σε δύο φάσεις τη δεκαετία του '30 και του '50. Για αυτές του Νέου Κόσμου, γνωρίζω ότι κάποιες κατασκευάστηκαν μεταπολεμικά για να στεγάσουν την Αρμένικη κοινοτητα που ζούσε εκεί. Οι δε νεώτερες και πολυόροφες, φαίνονται να κατασκευάστηκαν γύρω στο '70, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθεί να μιλάμε για προσφυγικές πια. Επαναλαμβάνω όμως ότι δεν γνωρίζω, αν και θα το θελα, περισσότερα στοιχεία για το πως, πότε και από ποιο φορέα κατασκευάστηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφή