Bίντεο για το Groningen και το ποδήλατο, το οποίο δεσπόζει εκεί.

 Είδα προχθές, το βίντεο αυτό για το πώς εξαπλώθηκε η χρήση του ποδηλάτου στο Groningen, μία φοιτητούπολη στο βορρά της Ολλανδίας. Το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον όχι μόνο γιατί μου θύμισε τα φοιτητικά μου χρόνια και τα μαθήματα της Πολεοδομίας, αλλά και γιατί με έκανε να κάνω κάποιες σκέψεις:

• οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης του ποδηλάτου και των μέσων μαζικής μεταφοράς γενικότερα, πρέπει να γίνεται σε μεγάλη κλίμακα και να έχει την στήριξη των τοπικών αρχών. 
• σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι τοπικές ιδιαιτερότητες της πόλης (ανάγλυφο, νεαρός πληθυσμός, μεσαίο μέγεθος πόλης).
• Η "συμπαγής" πόλη με πυκνοκατοικημένο κέντρο και χωρίς αλλόγιστες επεκτάσεις προς την περιφέρεια βοηθάει στο να περιοριστεί το μήκος των μετακινήσεων 

και το σημαντικότερο

• οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης του ποδηλάτου ή των ΜΜΜ απαιτεί την αποθάρυνση της χρήσης του ΙΧ, με απλά λόγια, το να κάνει τον οδηγό να αγανακτίσει και να σκεφτεί άλλες εναλλακτικές. Με το να βάφουμε ένα μέρος του πεζοδρομίου κόκκινο και να το βαφτίζουμε ποδηλατόδρομο, χωρίς να μειώνουμε τις λωρίδες κυκλοφορίες ή τις θέσεις στάθμευσης, δεν κάνουμε τίποτα πέρα από το να χαλάμε λεφτά τζάμπα.

Α και κάτι άλλο. Σε 15 λεπτά βίντεο δεν είδα ούτε ένα ποδηλάτη να φοράει κράνος.

Ένα στοιχείο που δεν γίνεται ξεκάθαρο στο βίντεο, είναι το κατά πόσο σε προσπάθειες σαν αυτή (ή και αυτή της Κουριτίμπα που είχε παρουσιαστεί εδώ, εδώ, εδώ και εδώ), ο κόσμος υποστήριξε ή και ώθησε τη δημοτική αρχή να προχωρήσει  ή απλά επιβλήθηκε από "τα πάνω".

Πρακτικός οδηγός για αγορά καυσόξυλων και χρήση τζακιών και σομπών.

 Απ' ότι φαίνεται και φέτος λόγω της υψηλής φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης, πολλοί θα οδηγηθούν στα τζάκια και τις σόμπες, είτε από επιλογή είτε από ανάγκη. Αφού σημείωσω σε όσους το κάνουν από επιλογή, ότι υπάρχουν αποδοτικότεροι τρόποι οικονομικής θέρμανσης, παραθέτω το πληρέστερο ίσως άρθρο που έχω διαβάσει από πέρσι που τα καυσόξυλα και τα πέλετ μπήκαν στη ζωή μας(πηγή www.envthink.blogspot.gr)

Εισαγωγή - Βασικές πληροφορίες:

Α: Αγορά

Από τις αρχές του 2013, όλες οι επιχειρήσεις καυσόξυλων πωλούν με το κυβικό, με το σκεπτικό ότι έτσι αντιμετωπίζονται φαινόμενα παρανομίας λόγω υγρασίας.

Βέβαια, τώρα αντί υγρασίας πωλούν αέρα!!!!

Η μονάδα μέτρησης είναι το χωρικό κυβικό μέτρο (Χ.Κ.Μ).

Χ.Κ.Μ: Είναι ο....

όγκος που καταλαμβάνεται από το ξύλο καθώς και από τον αέρα.

Το κενό διάστημα θεωρείται ως γεμάτος χώρος.

Τα καυσόξυλα διατίθενται στη λιανική αγορά χύδην, στοιβαγμένα, σε παλέτες, σε σάκους (bags), κλπ.

Αγοράζοντας στοιβαγμένα, αγοράζετε περισσότερα, δηλαδή λιγότερο αέρα!!

Το βάρος ενός (1) Χ.Κ.Μ εξαρτάται κυρίως από το είδος του ξύλου και από το εάν είναι χύδην ή στοιβαγμένο.

1Χ.Κ.Μ Οξυά ή Δρυς:450 Kgr (στοιβαγμένα)  300 Kgr (χύδην)

1Χ.Κ.Μ.Ελιά :         580  Kgr (στοιβαγμένα)    390 Kgr (χύδην)

1Χ.Κ.Μ Πεύκη:       350 Kgr (στοιβαγμένα)    210 Kgr (χύδην)

Β: Καύση

Κάθε είδος ξύλου έχει τις δικές του ιδιότητες και χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την απόδοση του κατά την καύση.

Τελείως ξερά ξύλα, ανεξαρτήτως είδους, αποδίδουν περίπου την ίδια θερμαντική ισχύ(4.500 Kcal/Kgr). Αυτή όμως είναι μια θεωρητική τιμή, στην πραγματικότητα υπολογίζουμε την θερμαντική ισχύ του στεγνού ξύλου με υγρασία περίπου 20% στα3.400 Kcal/kg. Και για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης η θερμαντική ισχύς του πετρελαίου θέρμανσης είναι 10.200 Kcal/kg

Η καύση των ξύλων μπορεί να γίνει σε τρεις βασικά τύπους εστιών:

-      ανοικτές εστίες (τζάκια)

-      κλειστές εστίες με πόρτα (σόμπες, ενεργειακά τζάκια)

-      λέβητες ξύλου (με φυσικό ή με εξαναγκασμένο ελκυσμό)

Διακρίνουμε τρία βασικά στάδια κατά την διαδικασία.....

καύσης του ξύλου:

1: Ατμοποίηση του νερού

Κατά την αρχική θέρμανση του ξύλου σε μια εστία καύσης, η περισσότερη  ενέργεια καταναλώνεται για την απομάκρυνση της υγρασίας απ’ το ξύλο.

2: Η εκπομπή του καπνού

Με την αύξηση της θερμοκρασίας του ξύλου, περίπου στους 300 ⁰C, αρχίζει η παραγωγή καπνού. Ο καπνός είναι ένα σύνολο καυσίμων αερίων (CO, Υδρογονάνθρακες κλπ). Αναφλέγεται εάν η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλή και υπάρχει και ανάλογη ποσότητα οξυγόνου. Εάν ο καπνός δεν αναφλεγεί, θα περάσει στην καμινάδα, όπου είτε θα συμπυκνωθεί ως κρεόζωτο είτε εκπέμπεται στο εξωτερικό περιβάλον ως ατμοσφαιρική ρύπανση.

3: Η φάση ξυλάνθρακα

Καθώς η διαδικασία καύσης προχωράει, τα περισσότερα απ’ τα αέρια εξατμίζονται απ’ την μάζα των ξύλων και απομένει κάρβουνο.

Το κάρβουνο είναι 100% άνθρακας ο οποίος καίγεται με μία κόκκινη αχλή και ελάχιστη φλόγα και καπνό.

ΠΡΟΣΟΧΗ:

·       Η καύση άνθρακα παράγει και μονοξείδιο του άνθρακα, ένας επικίνδυνος  ρύπος ιδιαίτερα σε εσωτερικούς χώρους όταν υπάρχουν διαφυγές αερίων από την εγκατάσταση καύσης.  

·       Κρεόζωτο : Μείγμα αρωματικών οργανικών ενώσεων ή φαινολών, το οποίο λαμβάνεται από την απόσταξη των ξύλων. Eίναι ένα ελαιώδες, κίτρινο υγρό, το οποίο όμως μαυρίζει γρήγορα όταν εκτεθεί στο φως. Έχει ερεθιστική γεύση και διαπεραστική οσμή καπνού και είναι εξαιρετικά εύφλεκτο. Η θερμοκρασίες που μπορεί να φτάσει η ανάφλεξη του κρεόζωτου είναι τεράστιες και φτάνουν τους 1000 βαθμούς κελσίου, οπότε ο κίνδυνος πυρκαγιάς στην καμινάδα και η επέκτασή της και σε άλλα μέρη της κατοικίας, είναι μεγάλος. Συνίσταται λοιπόν ο ετήσιος καθαρισμός της καμινάδας.

Γ: Τα είδη ξύλου.

Τα πλέον συνηθισμένα είναι:

1. ΔΡΥΣ: Πρέπει να προτιμάται για συνεχή χρήση. Δεν είναι από τα ξύλα που αρπάζουν εύκολα, δεν βολεύει για προσάναμμα, όμως καίει αργά και αποδοτικά και διατηρεί τη φωτιά περισσότερο.
2. ΟΞΙΑ: Αποδοτική και αργή στην καύση, είναι ιδανική για τζάκι, καθώς δίνει και μεγαλύτερη φλόγα, χωρίς όμως να προκαλεί προβλήματα καπνού.

3. ΕΛΙΑ: Όπως και η δρυς, πρέπει να προτιμάται, καθώς έχει μεγαλύτερη διάρκεια καύσης.

4. ΚΩΝΟΦΟΡΑ: Γενικά τα κωνοφόρα, όπως το πεύκο και το έλατο και τα μαλακά ρητινώδη όπως λεύκα, ιτιά «αρπάζουν» γρήγορα, δίνουν μεγάλη φλόγα, αλλά εκλύεται καπνός με αποτέλεσμα το γρήγορο φράξιμο της καμινάδας. Πρέπει να τα χρησιμοποιούμε κυρίως για προσάναμμα.

Γ.1: Βιομάζα - pellets (συσσωματώματα)

Με τον όρο βιομάζα ονομάζουμε οποιοδήποτε υλικό παράγεται από ζωντανούς οργανισμούς (όπως είναι το ξύλο και άλλα προϊόντα του δάσους, υπολείμματα καλλιεργειών, κτηνοτροφικά απόβλητα, απόβλητα βιομηχανιών τροφίμων κ.λπ.) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για παραγωγή ενέργειας.

Μια μορφή βιομάζας είναι τα pellets (συσσωματώματα), τα οποία προκύπτουν από τη μηχανική συμπίεση των υλικών αυτών.

Η θερμική ισχύς εξαρτάται από το είδος του pellet και σε γενικές γραμμές είναι περίπου4000 Kcal/kg

Κωδικοποιημένες οδηγίες -συμβουλές για την εγκατάσταση, τη συντήρηση, τη λειτουργία και την καύση.

·       Ο χώρος εγκατάστασης επιλέγεται με κριτήριο την ασφαλή χρήση της συσκευής, τη θέση της καμινάδας και την παροχή αέρα καύσης. Απαγορεύεται η εγκατάσταση και χρήση της συσκευής σε κρεβατοκάμαρες, κλιμακοστάσια και λουτρά.

·       Όλες οι συσκευές καύσης (σόμπες, ενεργειακά τζάκια) απαιτούν συγκεκριμένες ελάχιστες αποστάσεις ή διάκενο από όλα τα εύφλεκτα υλικά που υπάρχουν τριγύρω (>1 μέτρο).

·        Σημαντική είναι επίσης η επιλογή της τοποθέτησης των σωλήνων εξαγωγής καυσαερίων (μπουριά) ώστε να μη έρχονται σε επαφή με ξύλινες ή άλλες εύφλεκτες επιφάνειες. Τα εύφλεκτα υλικά που υπάρχουν σε ακτίνα 40cm από την καμινάδα θα πρέπει να απομακρυνθούν. Απαγορεύεται να διέρχονται καλώδια στους τοίχους ή στην οροφή σε απόσταση ≤60cm από όπου έχει εγκατασταθεί η συσκευή. Μετά την τοποθέτηση της καμινάδας καλό είναι ο τεχνίτης να μετρά και τον ελκυσμό.

·       Σε κάθε καμινάδα θα πρέπει να συνδέεται αποκλειστικά μία συσκευή (τζάκι, σόμπα, λέβητας κλπ).

·       Ανεπαρκής καθαρισμός της καμινάδας θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή πυρκαγιά. Τα υπολείμματα πίσσας, κρεώζοτου και στάχτης μέσα στα μπουριά μπορεί να αναφλεγούν, σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα την πυράκτωση των σωλήνων. Η συγκέντρωση πίσσας και αιθάλης είναι συνάρτηση της καθαρότητας του ξύλου που επιλέγουμε να κάψουμε, κάτι που ισχύει και για νεότερου τύπου καύσιμη ύλη όπως τα pellets.

·       Μην αποθηκεύετε εύφλεκτα υλικά κοντά στο τζάκι ή τη σόμπα.

·       Αν χρησιμοποιείτε σόμπα αυτή δεν πρέπει να τοποθετείται επάνω σε χαλί ή κοντά σε έπιπλα ή κουρτίνες, αφού η θερμότητά της μπορεί να οδηγήσει στην ανάφλεξή τους. Είναι προτιμότερο η σόμπα να βρίσκεται πάνω στο δάπεδο και αν αυτό είναι ξύλινο, πάνω σε μία άφλεκτη επιφάνεια, όπως π.χ. μάρμαρο, ώστε ακόμη και αν ξεφύγει ένα κάρβουνο ή μία κάφτρα να μην υπάρξει κίνδυνος πυρκαγιάς.

·       Το φρεσκοκομμένο ξύλο, περιέχει πάνω από 50% υγρασία και είναι εντελώς ακατάλληλο για καύση.  Αν το ξύλο έχει μεγάλη υγρασία, η φωτιά είναι αδύναμη, χλωμή και παράγει ένα βαρύ, πυκνό πέπλο καπνού και κρεώζοτο, με αποτέλεσμα το γρήγορο μαύρισμα του κρύσταλλου στα ενεργειακά τζάκια και τις σόμπες και την συσσώρευση μεγάλης ποσότητας καπνιάς στην καμινάδα.

·       Τα ξύλα θα πρέπει να έχουν κοπεί τουλάχιστον 6 μήνες ενωρίτερα. Εάν υπάρχει η δυνατότητα να αποθηκεύσετε τα ξύλα εκτός κτιρίου, θα πρέπει να τα τοποθετήσετε σε ένα σημείο που να προστατεύεται από τη βροχή και να αερίζεται καλά (νότια πλευρά). Εάν δεν είναι δυνατή η αποθήκευση σε εξωτερικό χώρο, θα πρέπει να επιλέξετε έναν κατά το δυνατό στεγνό και καλά αεριζόμενο χώρο εντός του κτιρίου.

·       Το μέγεθος των κούτσουρων πρέπει να προσαρμόζεται στην εστία, έτσι ώστε τα κούτσουρα να μπορούν να εισαχθούν οριζόντια. Τα κούτσουρα πρέπει να έχουν διάμετρο 100 mm και μήκος 500 mm. Ο γενικός κανόνας είναι ότι το ξύλο θα πρέπει να είναι 8-10 εκατοστά μικρότερο από το πλάτος ή το μήκος εστίας. Τα μεγάλα κούτσουρα ξύλου (διάμετρος > 10 cm) ελαττώνουν την  ταχύτητα καύσης και ευνοούν την ομοιόμορφη καύση. Τα μικρά κούτσουρα (διάμετρος < 6 cm) καίγονται γρηγορότερα και παρέχουν για μικρό χρονικό διάστημα υψηλότερη απόδοση.

·       Απαγορεύεται η καύση βαμμένων ξύλων, νοβοπάν, χαρτιών, πλαστικών. Κίνδυνος πρόκλησης ζημιάς της καμινάδας και μόλυνσης του περιβάλλοντος. Απαγορεύεται επίσης η χρήση κάθε είδους υγρού καυσίμου ακόμη και ως προσάναμμα.

·       Απαγορεύεται η χρήση συστήματος εξαερισμού ταυτόχρονα με τη χρήση της συσκευής καύσης στον ίδιο χώρο. Υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας υποπίεσης με αποτέλεσμα την έκκληση καυσαερίων από τη συσκευή προς τον χώρο.

·       Σε καμία περίπτωση μη σβήνετε τη φωτιά με νερό. Το σβήσιμο γίνεται μόνο όταν καταναλωθεί ολόκληρη η ποσότητα ξύλου που υπάρχει στην εστία. Διαχωρίστε τα κομμάτια ξύλου για να σταματήσετε τη φωτιά. Σε μαντεμένιες συσκευές το σβήσιμο με νερό μπορεί να ραγίσει ή να σπάσει το μαντέμι.

·       Κατά το άναμμα φροντίστε ο χώρος καύσης να είναι καθαρός και να έχουν απομακρυνθεί τα κατάλοιπα από την προηγούμενη καύση (στάχτη - σβησμένα κάρβουνα). Η καθαρή εστία διευκολύνει την κυκλοφορία του αέρα στα ξύλα και τη σωστή καύση τους.

·       Για προσάναμμα χρησιμοποιήστε κλαδιά και λίγο χαρτί. Μη χρησιμοποιήστε υγρό καύσιμο για προσάναμμα. Στη φάση της έναυσης (ανάμματος) της φωτιάς, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εύφλεκτα υγρά διότι αυτά σχηματίζουν ατμούς και μπορούν να μεταδώσουν την φωτιά ανεξέλεγκτα σε παρακείμενα εύφλεκτα υλικά όπως υφάσματα, κουρτίνες κλπ.

·       Η πόρτα της εστίας θα πρέπει να ανοίγει με αργό ρυθμό και να μένει για λίγο χρόνο μισάνοιχτη (πριν ανοίξει πλήρως) για την αποφυγή πρόκλησης υποπίεσης.

·       Μην απομακρύνεστε από την συσκευή έχοντας την πόρτα της εστίας ανοιχτή. Κίνδυνος πρόκλησης πυρκαγιάς από σπίθες ή κάρβουνα που μπορεί να πέσουν έξω από την εστία. Φροντίστε να μην έχουν πρόσβαση στην εστία μικρά παιδιά, όσο η πόρτα παραμένει ανοιχτή.

·       Όταν μια εγκατάσταση λειτουργεί σωστά δεν δημιουργεί καπνό και οσμές στον εσωτερικό χώρο. Αν δείτε ή μυρίσετε καπνό αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να έχετε πρόβλημα. Επιβλαβείς χημικές ουσίες, όπως το μονοξείδιο του άνθρακα, μπορεί να διαφύγουν από την συσκευή στο εσωτερικό του σπιτιού.

·       Συνίσταται η εγκατάσταση ενός ανιχνευτή μονοξειδίου του άνθρακα στο χώρο όπου βρίσκεται η συσκευή καύσης.

·       Φροντίστε να υπάρχει πυροσβεστήρας στο χώρο.

Σε κάθε περίπτωση διαβάστε προσεκτικά τα εγχειρίδια της συσκευής που έχετε αγοράσει, τα οποία υποχρεωτικά συνοδεύουν το προϊόν.

Ζητάτε το πρώτο άναμμα  να γίνει από τον ειδικό τεχνίτη από τον οποίο αγοράσατε τη συσκευή.

Ζητάτε επίσης και για τις συσκευές και για τα καύσιμα βιομάζας τις απαραίτητες πιστοποιήσεις με βάση την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Στη Σύρο με ποδήλατο.

  Η Σύρος δεν είναι ένα τυπικό κυκλαδίτικο νησί και είναι σίγουρα γεμάτη αντιθέσεις. Πολύβουη στην Ερμούπολη και ήσυχη στην ενδοχώρα, πεδινή στο νότο και απόκρυμνη στο βορρά. Γενέτειρα της πρώτης αστικής, αλλά και της πρώτης εργατικής τάξης στην Ελλάδα, με τα ίχνη της πρώτης στα νεοκλασικά της Ερμούπολης και ιδιαίτερα στα "Βαπόρια" και της δεύτερης στους λαβύρινθους της Άνω Σύρας και στα ρεμπέτικα του Μάρκου. Ένα νησί που δεν ζει από τον τουρισμό, αλλά καλλιεργεί τη γη και διατηρεί, ή τουλάχιστον διατήρουσε μέχρι πρόσφατα, και κάποια βιομηχανία. Με κατοίκους που θα ήθελαν τον τουρισμό της γειτόνισσας Μυκόνου, αλλά και άλλους που θεωρούν ότι το καφενεδάκι που πίνουν τον καφέ τους κάτω από τη βοκαμβίλια, χάλασε γιατί το φωτογραφίζουν οι τουρίστες, δηλαδή εμείς.

 Την πολύ ενδιαφέρουσα λοιπόν Σύρο επισκεφτήκαμε στο τέλος Μαιού, με ένα ποδήλατο tandem, που δανειστήκαμε από ένα φίλο. O γύρος της γίνεται πολύ ευχάριστα, έχει αρκετές εναλλαγές και περνάει από αρκετές παραλίες, έστω και αν δεν κινείται για πολύ δίπλα στη θάλασσα. Highlighs η Ποσειδωνία με την παρηκμασμένη γοητεία των παλιών αρχοντικών εξοχικών και η διαδρομή Κίνι - Ερμούπολη με όμορφη θέα στο βόρειο απόκρημνο κομμάτι του νησιού και μία απολαυστική κατηφόρα που συνδυάζει και θέα προς την Άνω Σύρα.

 Αν δεν υπήρχε και το πολύ υψηλό ακτοπλοικό εισιτήριο (60 ευρώ πήγαινε έλα το άτομο), θα έλεγα ότι η Σύρος προσφέρεται απόλυτα για ένα χαλαρό ποδηλατικό σου κου. 

Η διαδρομή εδώ (αν κάποιος θέλει να την κάνει πιο ομαλή μπορεί να παραλήψει το Κίνι και να πάει απευθείας Ερμούπολη μετά το Γαλησσά).

Στα Βαπόρια

Η γη καλλιεργείται...

Ανεμογεννήτρια στο ψηλότερο σημείο του δρόμου από το Κίνι για Ερμούπολη

Το Τandem αναπαύεται

Ίχνη της παλιάς βιομηχανίας και στο βάθος οι γερανοί του Νεώριου.

Μηχανές του παρελθόντος στο πολύ ενδιαφέρον Βιομηχανικό Μουσείο

Πάει χάλασε το καφενείο, το τραβούν φωτογραφία οι τουρίστες.

Στα Βαπόρια

φώτο Κ. Καταβούτας

Φύτευση για φυσική σκίαση και δροσισμό.

  Η φύτευση είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές παθητικού δροσισμού. Πέρα από το ότι μειώνει τη θερμοκρασία γύρω από αυτό και βελτιώνει το μικροκλίμα, βοηθά στην προστασία του κελύφους από την άμεση και έμμεση ηλιακή ακτινοβολία. Στους τοίχους που είναι προσανατολισμένοι προς το νότο τα φυτά που πρέπει να φυτεύουμε, είναι τα φυλλοβόλα  ώστε να επιτρέπουν να μπαίνει η ηλιακή ακτινοβολία μόνο το χειμώνα, ενώ στους βορινούς τοίχους, τα αειθαλλή.

 Στο γραφείο μας, και μάλιστα στο χώρο που δουλεύω, εφαρμόσαμε αυτή τη στρατηγική, αφού μας το επέτρεπε ο νοτιανατολικός προσανατολισμός του κτιρίου. Στο παρτέρι που βρίσκεται μπροστά από τη βεράντα φυτέψαμε φυλλοβόλα αναρριχώμενα φυτά, τα οποία το χειμώνα επιτρέπουν την είσοδο στην ηλιακή ακτινοβολία, ενώ το καλοκαίρι προστατεύουν τους τοίχους και τα ανοίγματα από αυτήν, ταυτόχρονα αφήνουν τον αέρα να περάσει στο από την σκιασμένη βεράντα και να εξέλθει από αυτήν πιο δροσερός.

Χειμώνας

Καλοκαίρι

   

  Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος, την εποχή που οι ανατιμήσεις σε πετρέλαιο και ρεύμα, φέρνουν πολλά νοικοκυριά στα πρόθυρα της ενεργειακής φτώχειας. Ίσως είναι έτσι, ωστόσο οι παρεμβάσεις αυτές έχουν ελάχιστο κόστος και μπορεί να κάνουν τη διαφορά μεταξύ του να χρειάζεται να αγοράσει κανείς κλιματιστικό ή όχι. 

φώτο Κ. Καταβούτας

Κτίρια από καλουπωτό πηλό στη Νέα Φιλαδέλφεια.

 Στην Ελλάδα η τεχνική δόμησης με χώμα που είχε επικρατήσει παραδοσιακά, ήταν αυτή με ωμόπλινθους (πλιθιά). Έχουμε παρουσιάσει παραδείγματα τέτοιων κτισμάτων πολλές φορές, παράδειγμα εδώ και εδώ.
 Πριν λίγες μέρες, ενώ περπατούσα στα σοκάκια των προσφυγικών της Νέας Φιλαδέλφειας, ανακάλυψα ένα τουλάχιστον κτίριο που είναι κτισμένο με την τεχνική του καλουπωτού πηλού. Δυστυχώς δεν είχα μαζί μου φωτογραφική, ευτυχώς όμως ένας φίλος μου είχε κινητό με φωτογραφική και έτσι κατάφερα να το αποτυπώσω. Θα επιστρέψω σύντομα για να το μελετήσω καλύτερα και να μάθω περισσότερες πληροφορίες.

φώτο Η. Καλησπεράκης

London calling

 Πριν δύο μήνες περίπου, βρέθηκα στο Λονδίνο, όπου είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ και την Ecobuild  μία από τις μεγαλύτερες εκθέσεις οικολογικής δόμησης στην Ευρώπη. Συγκρίνοντας την με την αντίστοιχη που είχα παρακολουθήσει πριν 3 χρόνια, έχει μεγαλώσει πολύ σε αριθμό εκθετών, παρουσιάσεων και σεμινάριων. Περισσότερο ενδιαφέροντα μου φάνηκαν τα περίπτερα με τα νέα υλικά. Εκεί είδαμε, μεταξύ άλλων:

•  ένα είδος σκυροδέματος που επιτρέπει την είσοδο μέρους της ηλιακής ακτινοβολίας.

• ένα προιόν ξηρής δόμησης, αντίστοιχο με γυψοσανίδα, που σαν βάση έχει το χώμα αντί για το γύψο.

 Τέλος ενδιαφέρον είχε το περίπτερο μίας εταιρίας που παράγει είδη εξοπλισμού σχετικού με το ποδήλατο, για ιδιωτική αλλά και δημόσια χρήση. Μεταξύ άλλων παρουσίαζε θέσεις στάθμευσης για ποδήλατο, οι οποίες είναι αρκετά ψηλές, έτσι ώστε να μπορεί κανεί να περάσει το πέταλο στο σκελετό του ποδηλάτου, διαθέτουν τρόμπα για να μπορεί κανείς να φουσκώσει τα λάστιχα του, ενώ η σχεδίαση υπενθυμίζει πόσα σταθμευμένα ποδήλατα, αντίστοιχούν σε ένα αντίστοιχο αυτοκίνητο.

φώτο: Κ. Καταβούτας

DIY φτερό ποδηλάτου.

Κάπου στην Αθήνα το Φλεβάρη του '13.
φώτο Κ. Καταβούτας

Bαρδούσια

φώτο Κ. Καταβούτας

Με ποδήλατο στον Βόρειο Υμηττό.

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς τον Υμηττό είναι με το ποδήλατο. Το βουνό αυτό είναι το καλύτερο για ποδηλασία κοντά στην Αθήνα. Η Πάρνηθα έχει το προνόμια να είναι κοντά στην Αθήνα και ταυτόχρονα να σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι βαθιά μέσα στη φύση, ωστόσο έχει πολλά άχαρα χιλιόμετρα μέχρι να φτάσεις στο δάσος, ενώ τα ομορφότερα σημεία της βρίσκονται μέσα σε ρεματιές και στενά μονοπάτια. Γι' αυτό προτιμώ να την περπατώ.

 Αντίθετα ο Υμηττός πεζοπορικά είναι μονότονος, ίσως και άχαρος. Με το ποδήλατο όμως, αφού πάρεις την κρυάδα της αρχικής ανηφόρας, απολαμβάνεις πολλά χιλιόμετρα σε ήπιο ανάγλυφο. Αν και βρίσκεσαι μέσα στη φύση, είσαι σε συνεχή επαφή με την πόλη, οπτική ή τουλάχιστον ηχητική. Οι πληγές που δημιούργησε η πόλη είναι εμφανείς. Από την άλλη η σκέψη ότι το βουνό έχει γίνει πολλές φορές κρανίου τόπος και συνεχώς δείχνει σημάδια μερικής έστω αναγέννησης, είναι  ελπιδοφόρο.

 Πολλές από τις διαδρομές αυτές μπορεί να τις κάνει κανείς χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τέλος ο Υμηττός αν και είναι τόσο κοντά στην πόλη, και υποβαθμίζεται συνεχώς υπό την πίεση των οικιστικών αλλά κυρίως άλλων χρήσεων, δεν έχει την αίσθηση ενός τακτοποιημένου και "τεχνητού" περιαστικού δάσους, αλλά έχει σημεία πυκνόφυτα, αγρια, ομαλά οροπέδια κλπ.

 Δύο διαδρομές που έκανα πρόσφατα στον Βόρειο Υμηττό μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέρουσες. Η πρώτη είναι μία κυκλική με αφετηρία και τέλος το σταθμό της Δουκ. Πλακεντίας. Έχει αρκετή ανηφόρα, αλλά και φανταστική θέα προς το λεκανοπέδιο, τη ρεματιά της κορυφής του Υμηττού και τα Μεσόγεια. Εγώ την έκανα με το Specialized Sirrus, ένα ποδηλατο κάτι μεταξύ fitness και trekking και ήμουν οριακά. Θα συνιστούσα καλύτερα να το κάνεις κάποιος με trekking και mountain bike ακόμα καλύτερα, γιατί έχει πολλές κοτρώνες, ιδαίτερα στην τελική ανηφόρα μέχρι το διάσελο των 600μ. 

Τη δεύτερη την έκανα πριν λίγες μέρες και ευτυχώς είχα και φωτογραφική μαζί μου, αν και το φως δεν ήταν και το καλύτερο. Η διαδρομή αυτή είναι πιο εύκολη, γιατί κινείται πιο χαμηλά. Στο ορεινό της κομμάτι δεν έχει την ομορφιά της πρώτης, γιατί από χαμηλά η πόλη δείχνει πιο έντονα τα κουσούρια της. Η ομίχλη από τα τζάκια, η περιφερειακή που μαχαιρώνει το βούνο, η suburbia των Μεσογείων, νεκροταφεία, γήπεδα, χωματερές, όλα με την τάση να ανεβαίνουν προς τα πάνω. Από την άλλη το δάσος που κάηκε πρόσφατα στα Γλυκά Νερά, να έχει αρχίσει να αναγεννάται και να σου δίνει ελπίδα. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν το κομμάτι μετά την Παιανία που φτάνει στο Κορωπί, περνώντας μέσα από το Καρελλά. Ήσυχη διαδρομή μέσα από κτήματα και αγροικίες, αμπέλια, ελαιώνες, και φυστικιές. Και πολλές διασταυρώσεις που δημιουργούν νέες απορίες. Πού να οδηγούν αυτοί οι δρόμοι; Υπάρχουν αρκετές διαδρομές ακόμα να κάνω, με πρώτη μία διάσχιση από Κορωπί - Καισαριανή.

 

φώτο Κ. Καταβούτας

  

Σπίτια από superadobe στη σεισμόπληκτη Αιτή

Είχαμε παρουσιάσει και στο παρελθόν την τεχνική superadobe, έναν τρόπο δόμησης με χώμα που αναπτύχθηκε από τον Nader Khalili, για πιθανούς σταθμούς στη Σελήνη και τον Άρη, αλλά και περιοχές που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές. Ακριβώς αυτή την εφαρμογή βρήκε στη κατεστραμμένη από το σεισμό Αιτή. Εκεί η οργάνωση Κοnbit Shelter (αποτελούμενη από μηχανικούς, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες κλπ) κατασκεύασε ένα κέντρο κοινότητας με αυτήν την τεχνική. Χρησιμοποίησε 90% χώμα, 10% τσιμέντο και ελάχιστη ξυλεία, υλικό που είναι πολύ σπάνιο στη χώρα αυτή. Το blog της οργάνωσης εδώ.http://blog.konbitshelter.org/