O Ιρανός αρχιτέκτονας Νader Khalili τη δεκαετία του '70 δημιούργησε την τεχνική δόμησης superadobe, μία εξελιγμένη εκδοχή της παραδοσιακής δόμησης με adobe, τα γνωστά μας πλιθιά. To 1984 η ΝASA έδειξε ενδιαφέρον για το superadobe για πιθανούς μελλοντικούς σταθμούς στον Άρη και τη Σελήνη.
Αργότερα δημιούργησε την μη κερδοσκοπική οργάνωση CalEarth με σκοπό τη διάδοση του superadobe. H ιδέα του είναι απλή: χώμα μπαίνει σε σακιά τα οποία τοποθετούνται το ένα πάνω από το άλλο σχηματίζοντας την τοιχοποιία. Σαν πρόσθετο χρησιμοποιείται τσιμέντο, ενώ για να αυξηθεί η συνοχή μεταξύ των στρώσεων με τα σακιά τοποθετείται συρματόπλεγμα.
Η πολιτεία της Καλιφόρνια, με τη μεγάλη σεισμικότητα, έχει πιστοποιήσει το σύστημα αυτό ως ασφαλές απέναντι στους σεισμούς. Ωστόσο η διάδοση του ακόμα είναι μικρή. Μάλλον οι δυτικές κοινωνίες είναι διστακτικές απέναντι σε ό,τι δεν έχει σκυρόδεμα και ατσάλι.
Περισσότερο στο www.calearth.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου